انگلیس مرکز ارتش‌های مزدور

انگلیس به دلایلی که گفته شد، مرکزی مهم برای صنعت ارتش‌های مزدور خصوصی است. در زمان اوج جنگ عراق، حدود ۶۰ شرکت انگلیسی در این کشور فعال بودند در حال حاضر صدها عدد از این شرکت‌ها در سراسر دنیا فعالیت می‌کنند و مدعی تأمین امنیت دولت‌ها و برداشتن «تهدیدات» گوناگون از سر راه حضور شرکت‌های بزرگ در کشورهای مختلف دنیا و به خصوص منطقه خاورمیانه هستند.

ارتش‌های خصوصی نظیر «جی۴اس» و «خدمات دفاعی ایجیس» و سازمان‌هایی مانند «کنترل ریسکس» و «گروه آلیو» (که در زمینه‌های وابسته، به مشتریان مشاوره می‌دهند) هر سال میلیون‌ها پوند درآمد از این صنعت به دست می‌آوردند و هر کدام، دپارتمان‌های روابط عمومی و تیم‌های بازاریابی خود را دارند. در قلب این صنعت، ارتباط تنگاتنگ میان حلقه‌های نظامی و اطلاعاتی، سازمان‌های بزرگ، و صنعت ارتش‌های خصوصی است که منافعشان به شدت در هم تنیده است.

دست‌کم ۱۴ عدد از این شرکت‌های خصوصی در شهر «هرفورد» و در نزدیکی مقر «سرویس ویژه هوایی» (یکی از یگان‌های نیروهای ویژه ارتش انگلیس) مستقر هستند و حداقل ۴۶ عدد از آن‌ها اعضای سابق نیروهای ویژه انگلیس را به خدمت گرفته‌اند. بسیاری از شرکت‌های کوچک در صنعت ارتش‌های خصوصی، تماماً متشکل از اعضای سابق ارتش انگلیس هستند و شرکت‌های بزرگ‌تر نیز در پست‌های کلیدی خود از این افراد استفاده می‌کنند.

عراق، اولین قربانی صنعت پردرآمد انگلیسی

صنعت پی‌ام‌اس‌سی در انگلیس هم‌زمان با اشغال عراق، گسترش چشم‌گیری پیدا کرد. «اندی برپارک» مدیرکل «انجمن کمپانی‌های امنیتی خصوصی» در این‌باره می‌گوید: «سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ در عراق، پول عملاً بی‌نهایت بود. قراردادهایی با مبالغ [نجومی و] مضحک امضا می‌شد و میلیون‌ها دلار به صنعت [پی‌ام‌اس‌سی] تزریق شد. عراق چاشنی‌ای شد تا صنعت از لحاظ حجم تبادلات تجاری، منفجر شود.