ساعت ۹:۰۵ روز ۱۲ ژوئیه سال ۲۰۰۶ (۲۱ تیر سال ۸۵) گروهی از رزمندگان حزبالله لبنان در پی جنایات اسرائیل، با نفوذ در منطقه مرزی میان لبنان و فلسطین اشغالی، به کاروانی از نظامیان اسرائیلی حمله کرده ۲ تن از سربازان این رژیم را به اسارت گرفتند.
در آن زمان شاید کسی فکرش را هم نمیکرد که این عملیات، آنقدر اسرائیلیها را تحقیر کند که سرآغاز جنگی بزرگ شود که ۳۳ روز به طول بینجامد و در آن یکی از مدعیترین ارتشهای دنیا به مصاف یک گروه کوچک برود که در مقیاس نظامی قابل مقایسه با یکدیگر نبودند.
در جریان این جنگ، رزمندگان حزبالله توانستند با توسل به شیوههای منحصر به فرد خود و با اشراف اطلاعاتی بالا، توان خود را به رخ ارتش و دستگاههای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بکشند و در نهایت بهاذعان دوست و دشمن، ارتش اسرائیل نتواند به اهداف از پیش اعلامشدهاش دست یابد.
طبق آمارهای منتشره، ارتش اسرائیل در جریان جنگ ۳۳ روزه بیش از ۱۰ مورد عملیات هلیبرن برای نفوذ به عمق مواضع نیروهای مقاومت به منظور غافلگیری، شناسایی مواضع و تصرف ارتفاعات استراتژیک و ربایش فرماندهان و سران حزبالله که غالب آنها در شب صورت گرفت، انجام داد که از این تعداد ۲ مورد از آن برای انتقال نیرو در سطح گردان، ۳ تا ۵ مورد برای انتقال نیرو در سطح گروهان و بقیه برای انتقال تیمهای عملیات ویژه انجام شد.